Πάσχα στο χωριό

Ένα από τα πράγματα που μου λείπουν στην Αθήνα είναι το καφενείο του χωριού,
και συγκεκριμένα, η "ρευστότητα του" ή " η χαότητα του".
Για να καταλάβουν οι μη "μυημένοι" , στα καφενεία των μικρών χωριών δεν υπάρχουν "κλειστές παρέες" που συζητούν μεταξύ τους αλλά όλοι ακούν και όλοι μιλούν με όλους. (Συνήθως όποιος θέλει να έχει "ιδιωτική συζήτηση" πρέπει να απομακρυνθεί από το χώρο)
Η ποικιλία των συζητήσεων μπορεί είναι όσες οι γνώσεις και εμπειρίες των εκάστοτε θαμώνων.
Αυτό το Πάσχα περισυνέλεξα εμπειρίες όπως:

Από τον "γαμπρό" κτηνίατρο: Ότι οι σύγχρονες κατσίκες παράγουν 6 κιλά γάλα ημερησίως, ποσότητα που παρήγαγαν οι "καλές γελάδες" στα νιάτα μου, και γεννούν 2-3 κατσικάκια την κάθε φορά.( από 1 και αν και σπανίως 2 .....)
Ότι όλα τα νεογέννητα εμβολιάζονται προκειμένου να μηδενιστούν οι απώλειες , τουλάχιστον 2 φορές με διάφορα φάρμακα...
Και πολλά άλλα...και μετά αναρωτιέμαι γιατί το γάλα και το κρέας είναι εντελώς άοσμα και άγευστα......