Σελίδες

26.2.10

Ιδρυτικό Συνέδριο Δράσης 27-28/2/2010

Η Δράση σας καλεί στο Ιδρυτικό της Συνέδριο

Άντε να δούμε, θα γίνουμε από απόκομμα κόμμα ή θα μας "φάει" η αδράνεια......

24.2.10

Η συγκέντρωση αρχίζει .........

Σήμερα έκανα μια βόλτα, την ώρα της συγκέντρωσης, μπροστά από την ΓΣΕΕ.
Κόσμος αρκετός, σε σχέση με άλλες φορές που δεν είναι ούτε οι οικογένειες τους, όλα τα άλλα ίδια....

Την στιγμή εκείνη μιλούσε κάποιος, προφανώς συνδικαλιστής, τον οποίο δεν γνώριζα, και ελπίζω να μην μάθω .....
Τα ηχεία στο "τέρμα", να ξεκουφαίνουν, ο λόγος "ξύλινος", ως είθισται, να διαβάζετε μέσα από πολυσέλιδο κείμενο, κράτησε αρκετή ώρα.

Το χειρότερο απ' όλα, που δεν άντεξα περισσότερο από 10 λεπτά, μετά απομακρύνθηκα, η "προφορά" του λόγου, εκνευριστικά μονότονη, χωρίς ίχνος αλλαγής στην "ένταση", δεν με εξέπληξε που ΚΑΝΕΊΣ, και κυριολεκτώ! δεν του έδινε καμία σημασία από τους παρευρισκόμενους.
Οι μόνες διακοπές οφείλονταν στα λάθη του ομιλητή, και ήταν πολλά, σαν να μην τον είχε ξαναδιαβάσει..
Στο τέλος η πορεία ξεκίνησε αφήνοντας απέραντο σκουπιδαριό σε όλους τους γύρω χώρους, από χιλιάδες αφίσες και φέιγ βολάν μέχρι φραπέδες και καλαμάκια από σουβλάκια, με τις "σκούπες" του Δήμου να ακολουθούν "κατά πόδας", που το μόνο σίγουρο είναι ότι παρήγαγε , για άλλη μια φορά, τόνους σκουπιδιών.

Και να θέλεις να συμμετέχεις σε μια τέτοια "κατάσταση", οι διοργανωτές κάνουν ότι μπορούν για να σε αποτρέψουν.....

Από τον "κόσμο" που είδα , οι περισσότεροι ήταν δημόσιοι υπάλληλοι οργανωμένοι στο ΠΑΜΕ, που έκαναν το κομματικό τους καθήκον, με ακριβά δερμάτινα κλπ,ε μη πάμε και σαν "λέτσοι"...., εργάτες δεν είδα, αλλά για να βρεις εργάτη Έλληνα έτσι και αλλιώς πρέπει να ψάξεις....

Το "αστείο" της υπόθεσις είναι ότι όλοι θέλουν τα "μέτρα", για να συνεχίζουν να παίρνουν τα "μισθά" τους, αρκεί βέβαια να εξαιρεθούν οι ίδιοι.....

ΥΓ Με την ευκαιρία θυμήθηκα εκείνον τον γέροντα, που όλα τα ΜΜΕ αποκαλούσαν "πρόεδρο των χαμηλοσυνταξιούχων", λες και έγιναν ποτέ αρχαιρεσίες !!, που στις πορείες την "εποχή Σημίτη" φορούσε μακριμάνικα Lacost, όσο έκανε η κάθε μπλούζα ήταν το μηνιάτικο του χαμηλοσυνταξιούχου που εκπροσωπούσε......

20.2.10

Περιφάνεια ...τέλος!

Άκουσα τον Πρωθυπουργό , στις ειδήσεις της tv, ΔΗΜΌΣΙΑ, να λέει στον Άγγλο που επισκέφτηκε: .....θέλουμε την στήριξή σας για να γίνουμε και πάλι ΑΞΙΌΠΙΣΤΟΙ...!
Μου "έπεσαν τα αυτιά"!
Είναι δυνατόν να ξευτελίζεσαι ΈΤΣΙ δημόσια, και να μην έχεις στείλει κανέναν από τους υπευθύνους στην φυλακή ;
Αυτό δυο πράγματα μπορεί να σημαίνει:
Το πρώτο: Θέλεις αλλά δεν μπορείς, οπότε παραιτήσε και πας σπίτι σου....
Το δεύτερο: Δεν θέλεις , γιατί είσαι και συ μπλεγμένος.....

Και η αντιπολίτευση, τα ίδια και χειρότερα...


Θα περίμενε κανείς τόσο από την Δεξιά όσο και από την αριστερά, για διαφορετικούς ιδεολογικούς λόγους η κάθε μία, να βγουν και να ζητούν το "αυτονόητο".

Το πλέον απλό:

"Κύριοι, αφού δεν μας δανείζετε με "αξιοπρεπείς" όρους, δεν θέλουμε τα λεφτά σας θα τα βγάλουμε πέρα μόνοι μας, και ας πεινάσουμε ..."

Η Δεξιά, για "εθνικούς λόγους". (Εκχώρησης κυριαρχικών δικαιωμάτων, εθνικής υπερηφάνειας κλπ κλπ)
Η δε αριστερά για λόγους αρχής: Δεν είναι δυνατόν να υποθηκεύεται το μέλλον της χώρας σου στον εχθρό σου, το μεγάλο κεφάλαιο, και συ να "σφυράς αδιάφορα" ..........

Όταν είναι για τα όβολα, "τουμπεκί ψιλοκομμένη".

16.2.10

Και η πυροσφραγίδα μας.

Και αυτή είναι έργο του φίλου , και συνάδελφου, Θοδωρή, εγώ μόνο την ιδέα έβαλα πάλι........



















Τα υλικά που απαιτούνται είναι:
Ένα κομμάτι στρανζαριστό διαστάσεων 14 πόντους μήκος επί 4 φάρδος και 4 ύψος.
Τα στοιχεία , γράμματα και αριθμοί, τα αγοράζετε προς 10 Ευρώ περίπου συνολικά, από τα ανάλογα μαγαζιά, τα υπόλοιπα τα βλέπεται...αλλιώς κάντε κλικ πάνω στις φώτο....

Ο σχεδιασμός ήταν να χρησιμοποιείται φλόγιστρο "υδραυλικού" (προπανίου) αλλά, εκ των υστέρων, δεν θα ήταν κακό να "παίρνει" και το απλό , από άποψη οικονομίας κλπ....

Το βέβαιο πάντως είναι ότι σε ένα λεπτό έχει "κάψει" και μπορείς να σφραγίζεις "ασταμάτητα" με μεγάλη ταχύτητα και ευκολία, (5 περίπου λεπτά την διώροφη, εννοείτε, μαζί με τα πλαίσια ....)

Υ.Γ. Ας με "συγχωρήσουν" οι πυροσφραγιδοποιοί, που τους "χαλάω" την δουλειά αλλά δεν φταίω που όλες όσες είχα δει , προκειμένου να αγοράσω, ήταν: Ακριβές, πάνω από 100 ευρώ, ογκώδεις, βαριές, δύσχρηστες κλπ...


2 Υ.Γ. Τα τούβλα δεν είναι "προς σφράγιση", απλά "παίζουν" τον ρόλο τις "σαβούρας" στις δοκιμές με το "καρότσι".....

14.2.10

Το καρότσι του " έξυπνου ! " μελισσοκόμου...η συνέχεια!

Μετά την θερμή υποδοχή που έτυχε το πρωτότυπο....και επειδή κάποιοι συνάδελφοι σκέπτονται να το φτιάξουν άμεσα, θεώρησα σωστό να γράψω μερικές σκέψεις μου, που πιθανόν, να τους ωφελήσουν.

Όσοι μπορούν να περιμένουν λίγο, καλό θα ήταν να το κάνουν, ο λόγος: Μπορεί το "προϊόν" να δίνει κάποια λύση στα προβλήματα της μεταφοράς των μελισσιών αλλά πολύ απέχει ακόμη από αυτό που, εγώ τουλάχιστον που το έχω χρησιμοποιήσει, θα χαρακτήριζα " σχετικά ολοκληρωμένο προϊόν".
(Τέλειο, ως γνωστόν, δεν υπάρχει....)


Συγκεκριμένα, πέρα από τις παρατηρήσεις που ήδη έγιναν από συναδέλφους, {πχ το όνομα αντιμετωπίστηκε άμεσα:)), υπάρχουν και άλλα σημαντικά "προβλήματα" που πρέπει να διορθωθούν.

Ασφαλώς όσοι έχουν τα "μέσα", τις "γνώσεις" αλλά και τον "χρόνο" θα βρουν τις λύσεις μόνοι τους, οι υπόλοιποι όμως θα είναι "κρίμα" να το φτιάξουν και στην συνέχεια να διαπιστώσουν πως με μερικές "τροποποιήσεις" ή "αλλαγές" θα είχαν ένα πολύ καλύτερο εργαλείο για την δουλειά τους....

Είναι σαν να αγοράζεις ένα αυτοκίνητο σήμερα, ενώ σε ένα μήνα θα το έπαιρνες στην ίδια τιμή και με αιρ κοντίσιον! ( Την πάτησα και το λέω...!:( )

Τα προβλήματα αυτά είναι δύσκολο να τα "περι-γράψω" ενώ αρκεί μια βόλτα με μια βαριά διώροφη ή τριώροφη για να τα "δεις" αμέσως...

Γενικά να αναφέρω πως αφορούν την βελτίωση της σταθερότητας αλλά και της λειτουργικότητάς του.


Επίσης θα ήθελα να ρωτήσω αν , κατά την γνώμη σας, θα είχε "εμπορική επιτυχία" στην αγορά, με "εκτιμώμενη" τιμή περίπου τα 100 Ευρώ.

Υπάρχουν και συνάδελφοι που δεν θα μπορούν να το φτιάξουν, καθώς επίσης και το γεγονός ότι η μαζική παραγωγή κατεβάζει σημαντικά το κόστος σε σχέση με την "ατομική", εκτός αυτού η " επαγγελματική δουλειά" είναι, συχνά, καλύτερη, οπότε ίσως να συμφέρει η αγορά παρά η κατασκεύη του, τελικά......

Έχουμε προχωρήσει στην "πατέντα" και έχουμε μια αγωνία, όπως καταλαβαίνετε.......:)!

Φιλικά
Γιώργος Λάμπρου

11.2.10

Το καρότσι του "τεμπέλη" μελισσοκόμου








Το είχα υποσχεθεί στον φίλο Κώστα Κουτσούκο εδώ και καιρό, με "παρέσυρε" στον "ανταγωνισμό" και το καρότσι που παρουσίασε ο επίσης καλός φίλος Kώστας Ελευθερίου, αφιερωμένη λοιπόν και στους δύο.....



Η αρχική ιδέα ήταν να μετατραπεί ένα παλιό καρότσι οικοδομής έτσι ώστε απλά να μεταφέρονται τα μελίσσια χωρίς να σου "πέφτει" σε κάθε μεταφορά η μέση, από το μελισσοκομείο στο αυτοκίνητο ή το αντίθετο, και εκεί να τα ανεβάζουμε (ή να τα κατεβάζουμε) με τα χέρια, πράγμα που έγινε.

Και αφού το φτιάξαμε και το δοκιμάσαμε σε μια μεταφορά και είπαμε, καλό είναι, στην συνέχεια, ο άνθρωπος δεν μένει ποτέ ευχαριστημένος, είπαμε ότι θα ήταν τέλειο αν θα μπορούσε κάποιος ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ να κάνει την μεταφορά, χωρίς βοήθεια από δεύτερο άτομο, και βέβαια να μην κουράζεται ιδιαίτερα.......!

Αυτό απαιτούσε το καρότσι να ανυψώνει τα μελίσσια στο ύψος της καρότσας, από εκεί μπορεί κάποιος να τα σύρει και μόνος του, και για αυτό ξηλώθηκε πάλι όλο από την αρχή ......

Το καλοκαίρι έγινε και η τελική δοκιμή, μόνος μου στο χωριό μετέφερα διώροφα και τριώροφα χωρίς καμία βοήθεια, βέβαια αργείς λιγάκι παραπάνω αλλά αν έχεις μικρή βοήθεια τελειώνεις πολύ γρήγορα και σχετικά ξεκούραστα......



Τα "χάλια μας" τα βλέπετε.......
Αν όχι, κάντε κλικ πάνω στις φωτογραφίες και θα τα δείτε καλύτερα....






























Πιστεύω ότι πολλοί συνάδελφοι θα έχουν καλύτερες ακόμη ιδέες για τροποποιήσεις ώστε να το βελτιώσουν ακόμη περισσότερο. (πχ ο "εργάτης" είναι μεγάλος αλλά δεν βρήκα πιο μικρό)

Όλα ξεκίνησαν από μια ιδέα που ο φίλος Θόδωρος μετέτρεψε σε πραγματικότητα.

10.2.10

Μανδραβέλια λάθη.

Μανδραβέλια λάθη.



Δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που μέσα από τις σελίδες αυτού του blog, αναφέρομαι σε γραπτά του Πάσχου Μανδραβέλη, τις περισσότερες φορές με θετικά σχόλια...
Σήμερα διάβασα κάτι που με έκανε να ξανασκεφτώ πως και οι έξυπνοι άνθρωποι δεν αποφεύγουν τις κοτσάνες!

Παράδειγμα:

Στο σημερινό κείμενο, το οποίο μάλλον έγραψε βιαστικά, αλλιώς δεν εξηγείται, γράφει:

“ Και θα σωθεί η χώρα αν οι ταξιτζήδες σταματήσουν να μπαίνουν στις λεωφορειολωρίδες”
Αναφερόμενος στο κυκλοφοριακό πρόβλημα.......
Και παρακάτω, αναφερόμενος στο πρόβλημα της φοροδιαφυγής........
“Το θέμα όμως είναι ότι η φοροδιαφυγή είναι διάσπαρτη σε χιλιάδες μαγαζιά και κανείς μηχανισμός δεν μπορεί να την αντιμετωπίσει, όσο καλός κι αν είναι.”
“Το πρόβλημα λοιπόν της φοροδιαφυγής δεν λύνεται παρά μόνο με την ενεργή συμμετοχή όλων των πολιτών, με το να κάνουν αυτό που σε άλλες χώρες δεν χρειάζεται οι πολίτες να κάνουν: να ζητούν αποδείξεις”

Πρώτη απορία: Υπάρχει, παγκοσμίως, παράδειγμα που οι πολίτες να άλλαξαν από μόνοι τους συμπεριφορά, και από παράνομοι να έγιναν νόμιμοι;

Μόνο στα όνειρά μας μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο ή να υπάρχει η καλή μάγισσα με το ραβδί της και επιπλέον, να μας λυπηθεί.......
Αλλά επειδή ούτε το πρώτο ωφελεί ούτε το δεύτερο είναι πιθανό, ο μόνος τρόπος που απομένει είναι αυτός που ακολουθούν και όλα τα σοβαρά κράτη του κόσμου. δλδ

Αυτό που χρειάζεται είναι αυστηρή νομοθεσία και, κυρίως, αξιόπιστος μηχανισμός ελέγχου και επιβολής τιμωρίας σε όσους την παραβιάζουν .
Για παράδειγμα , οι ταξιτζήδες θα πάψουν να “μπαίνουν” στις λεωφορειολωρίδες , αν για 1-2 εβδομάδες 20 τροχονόμοι γράφουν συστηματικά, χωρίς να σβήνονται στην συνέχεια..., όποιον μπαίνει εκεί παράνομα.
Εννοείτε ότι μετά την “διόρθωση”, που είναι βέβαιο ότι θα υπάρξει, θα εξακολουθήσει ο έλεγχος και η τιμωρία σε όσους παρανομούν και δεν θα “ατροφήσει” ως είθισται .....

Αρκούν μόνο 20 πραγματικοί αστυνομικοί με έναν αστυνόμο επικεφαλής, που θα τους παρακολουθεί, θα τους ελέγχει και θα τους βοηθά.

Βέβαια και σήμερα υπάρχουν αστυνομικοί στο δρόμο, (Ζητάδες κλπ) μόνο που ουσιαστικά είναι ανύπαρκτοι, χαμός γίνεται από κάθε είδους παρανομία και αυτοί “αγρόν αγοράζουν” .....
Αυτό οφείλετε στην ανίκανη ηγεσίας τους ουσιαστικά, παρά στους ίδιους ή πολύ περισσότερο, στους παράνομους.......
Το ίδιο ακριβώς και με την φοροδιαφυγή, ας “κόψουν” 50 -100 “μεγάλους κώλους” για αρχή και θα δούμε στην συνέχεια πόσοι έχουν τα “κότσια” να εξακολουθήσουν να φοροδιαφεύγουν.

Εκτός και αν παραδεχτούμε ότι δεν υπάρχουν πλέον ικανοί σε αυτή την χώρα και από τον "πρώτο" μέχρι και τον "τελευταίο" είμαστε όλοι για τα "μπάζα".......

5.2.10

ΠΑΙΔΕΙΑ

Το μεγαλύτερο πρόβλημα, πιστεύω, της Ελληνικής παιδείας σήμερα, αλλά και παλιότερα, είναι η δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία, που καθηλώνει όλους τους εμπλεκόμενους σε αυτήν, στο μίνιμουμ της προσπάθειάς τους.

Όποιος έχει έρθει σε επαφή με σχολείο έστω και μόνο σαν γονιός, όπως εγώ, έχει αντιληφθεί ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα δεν είναι οι εγκαταστάσεις και ο εξοπλισμός αλλά, κυρίως, το προσωπικό δλδ οι εκπαιδευτικοί που τα στελεχώνουν.


Σε ένα συνηθισμένο σχολείο οι 8 στους 10 εκπαιδευτικούς παράγουν “προϊόν” απαράδεκτο προς “κατανάλωση”, αρκεί να ρωτήσει κάποιος οποιοδήποτε μαθητή και θα το πληροφορηθεί άμεσα.....

Όλοι άλλωστε θυμόμαστε τους ελάχιστους δασκάλους που ξεχώριζαν, από ένα μεγάλο σύνολο, από τον καιρό της δικής μας μαθητείας στα θρανία....

Η μεγάλη αλλαγή στην εκπαίδευση μπορεί να γίνει μόνο με την απ' ευθείας σύνδεση του “παραγωγού” με τον “καταναλωτή”.
Το κράτος , θα μπορούσε, αντί να χρηματοδοτεί απευθείας τον "παραγωγό" δάσκαλο, να χρηματοδοτεί τον χρήστη του "προϊόντος" δλδ τον μαθητή - γονιό.

Για να αντιληφθούμε την διαφορά, ας φανταστούμε τους παραγωγούς μιας λαϊκής αγοράς να αμείβονται με μισθό από το κράτος, είναι βέβαιο ότι η εικόνα αυτής της λαϊκής δεν θα έχει καμία σχέση με αυτή που ξέρουμε......

Δεν είναι "απορίας άξιον" που τα παιδιά μισούν το σχολείο, και το δείχνουν με κάθε τρόπο, απλά εμείς οι "μεγάλοι" αδιαφορούμε ...και το πληρώνουμε.

Η αλλαγή θα μπορούσε να επιτευχθεί μέσω ενός συστήματος κουπονιών ( κρατική χρηματοδότηση) που θα διατίθεται ανά μαθητή ή φοιτητή, μια παλιότερη ιδέα που δεν θυμάμαι ποιος την πρωτοδιατύπωσε, αλλά και οποιοσδήποτε άλλος εφικτός τρόπος που θα έχει ως στόχο την ελεύθερη διαπραγμάτευση μεταξύ “παραγωγού” και “πελάτη”.

Το ρόλο της εκπροσώπησης των γονιών - μαθητών θα μπορούσε να ανατεθεί στον "διευθυντή", ο οποίος θα προσλαμβάνετε και θα λογοδοτεί στην γενική συνέλευση των γονέων και κηδεμόνων.

Διαπραγμάτευση ελεύθερη ως προς την πρόσληψη ή απόλυση αλλά και ως προς το ύψος των αμοιβών, χωρίς ουσιαστικό κίνητρο είναι μάταιο να προσμένεις βελτίωση της κατάστασης.....

Το ισοπεδωτικό σημερινό σύστημα όπου όλοι αμείβονται το ίδιο, άσχετα από το πόσο και τι παράγουν, είναι ο λόγος όπου ικανοί καθ' όλα εκπαιδευτικοί, μετατρέπονται σύντομα σε αδιάφορους και "κακούς"......



(Με αφορμή, κείμενο για την παιδεία στο συνέδριο της ΔΡΑΣΗΣ )

ΥΓ.
Θα παρακαλέσω, ιδιαίτερα, για τα σχόλια σας ........

4.2.10

ΛΕΗΛΑΣΙΑ






(Λεηλασία κυψέλης: Μέλισσες από άλλες κυψέλες επιτίθονται, συνήθως στην πιο αδύνατη, προκειμένου να της πάρουν τις τροφές της, δλδ μέλι και γύρη.)

Την Κυριακή που μας πέρασε πήγα μια βόλτα από τα μελισσάκια, δεν είχα σκοπό να "ανοίξω", ο καιρός δεν ήταν κατάλληλος, όταν βρέθηκα μπροστά σε αυτό το θέαμα....

Έριξα αρκετό νερό, μήπως και σταματήσουν, ενώ περιόρισα και την είσοδο, αλλά τίποτα, όχι μόνο συνέχισαν με μανία την επίθεση αλλά άρχισαν "επεισόδια" και με τις διπλανές κυψέλες....
Στο τέλος αναγκάστηκα να κλείσω την πόρτα και να απομακρύνω την κυψέλη, μαζί και όσες λεηλάτριες ήταν μέσα.
Σε 10 λεπτά το "επεισόδιο" είχε λήξει, το μέλλον όμως της Νο 5, αν και την μετέφερα στο σπίτι, διαγράφετε ζοφερό, έχει σημαντικές απώλειες....

Η συγκεκριμένη, στις αρχές Δεκεμβρίου, είχε 6 πλαίσια πληθυσμό, γόνο και μέλια καλά για την εποχή.

Επειδή είναι το τρίτο παρόμοιο επεισόδιο φέτος, άλλες χρονιές δεν είχε παρουσιαστεί, υποπτεύομαι το καινούργιο ζαχαροζύμαρο που έβαλα φέτος.
Είναι ντόπιο (Ελληνικό δλδ) και στις δοκιμές "έδειξε" καλά στοιχεία, αλλά ίσως το άρωμά του να είναι έντονο, για τις μέλισσες εγώ δεν το "κατάλαβα", και να προκαλεί ....

3.2.10

ΚΡΥΟ!!!

Θα το έχετε ακούσει και σεις, δεν μπορεί, ότι υπάρχει "χοντρό" και "ψιλό" κρύο!

Αυτό σημαίνει, για το μεν πρώτο ότι μπορεί η θερμοκρασία να είναι χαμηλά (πχ 5 βαθμούς Κελσίου) αλλά να μην νιώθεις ιδιαίτερα δυσάρεστα, ενώ κάποια άλλη στιγμή, με την ίδια ακριβώς θερμοκρασία να τουρτουρίζεις, εννοείται με τα ίδια ρούχα...

Δεν είχα δώσει ποτέ ιδιαίτερη "βάση" πιστεύοντας ότι η διαφορά στην "αίσθηση" μπορεί να είναι "υποκειμενική", (πχ βγαίνοντας από ζεστό χώρο κρυώνεις περισσότερο...) αλλά και αντικειμενική (πχ η ύπαρξη υγρασίας στην ατμόσφαιρα επηρεάζει..)

Μέχρι πριν μια εβδομάδα που γνώρισα έναν 'Έλληνα που ζει μόνιμα στον Καναδά.

Στην τυπική κουβέντα για τον καιρό ... " Κρύο κάνει σήμερα..." μου απαντά: "Πράγματι πολύ κρύο".
Αιφνιδιάστηκα, ήξερα ότι είχε έρθει πρόσφατα από τον Καναδά, αλλά τον ξαναρώτησα για να βεβαιωθώ: "Από τον Καναδά δεν είπατε ότι ήρθατε;"

"Ναι" μου απαντά, και δεν κρατιέμαι: "Μα καλά εσείς εκεί έχετε πολύ χαμηλότερες θερμοκρασίες, πως είναι δυνατόν να κρυώνετε με τούτες εδώ;"

Και δω με "αποτελειώνει": "Ξέρεις η πόλη που μένω είναι δίπλα ακριβώς από τους καταρράκτες του Νιαγάρα," δεν θυμάμαι πως την είπε κάτι σε Νιαγάρα Σίτι πάντως, "και την νύχτα συχνά απλώνεται και την σκεπάζει κάτι σαν ομίχλη που σχηματίζετε από την πτώση των νερών"
"Καλά, και εκεί δεν κρυώνεις;" τον ρωτάω, "Όχι τόσο πολύ " μου λέει "Εδώ έχω Ψοφήσει!!"

Δλδ και υγρασία και δεν κρυώνουν!

Μήπως , και μετά τα τελευταία μέτρα του Γεωργάκη, ένας ένας να την κάνουμε σιγά σιγά...