Σελίδες

14.1.12

Μελισσοκομικό trailer: Μια παρά λίγο τραγωδία ……..





Φέτος άργησα να «κατεβάσω» τα μελισσάκια στην Αθήνα, πήγε σχεδόν τέλος Οκτωβρίου για να γίνει , τα κρούσματα δηλητηριάσεων στην Αττική πολλά και η αναζήτηση εναλλακτικής λύσης με καθυστέρησε ενώ δεν απέδωσε ικανοποιητικά αποτελέσματα…..

Τελικά η απόφαση πάρθηκε και η μεταφορά με το trailer, όπως γίνετε όλα τα τελευταία χρόνια , από την Καρδίτσα, ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς……..

Οφείλω, από την αρχή, να ομολογήσω ότι σε κάθε μεταφορά , δεν έχω ……παράπονο, υπήρχε σχεδόν πάντα και κάποια απρόβλεπτη «περιπέτεια» (από το άνοιγμα κάποιας κυψέλης μέχρι διπλό λάστιχο στο δρόμο ….και ταξίδι με την ζάντα ! κ.α.) αλλά η τελευταία ξεπέρασε κάθε όριο.

Σάββατο βράδυ φόρτωσα και κατά τις 9:30 μ. μ. ξεκίνησα για την Αθήνα.

Έχω ελέγξει τον αέρα σε όλα τα λάστιχα πριν και μετά το φόρτωμα ενώ μετά από λίγα χιλιόμετρα σταματάω πάντα να δω τα δεσίματα και την γενική κατάσταση του φορτίου, όλα καλά και συνεχίζω .

Το trailer το χρησιμοποιώ τα 10 τελευταία χρόνια, ίσως και παραπάνω, την καρότσα την άλλαξα για να μεταφέρει 15 κυψέλες ανά στρώση ενώ ο άξονας , με αντιστρεπτική δοκό, στον οποίο πρόσθεσα και σούστες, για να μαλακώσουν τα τραντάγματα, «σήκωνε» άνετα κατά τον κατασκευαστή του , γνωστή γερμανική εταιρία, 500kg.

Άλλη ενημέρωση για ιδιαίτερη συντήρηση ή έλεγχο σημείων πλην των ελαστικών (βασικά φθορά και αντικατάσταση) δεν είχα ακούσει από κανέναν, άρα ο σπόρος της καταστροφής υπήρχε από την πρώτη στιγμή που το απέκτησα…………



Τα πρώτα 250 περίπου χιλιόμετρα, από τα 310 συνολικά της διαδρομή, τα πέρασα οδηγώντας μονότονα και ελέγχοντας κατά διαστήματα το φορτίο , με ταχύτητα μεταξύ 90 – 100 σε μια άδεια, από επιστροφή, λόγω και Σάββατου βράδυ εθνική οδό , δεν προσφέρει ιδιαίτερες συγκινήσεις .

Κάπου εκεί αρχίζει η «ιστορία», σε σημείο κατηφορικό βλέπω στον καθρέφτη την μπαγκαζιέρα να χορεύει περίεργα , πατάω λίγο φρένο και σταματάει , μετά από λίγο , πάλι αρχίζει το κούνημα.

Κάνω στην άκρη και βγαίνω να δω, τίποτα, ίσως έχει «καθίσει» λίγο το ένα λάστιχο και οι κραδασμοί του δρόμου το προκάλεσαν, σκέφτομαι , κάνοντας μεγάλο λάθος, ίσως επειδή ενδόμυχα εύχομαι να μην είναι τίποτα σπουδαίο !

Συνεχίζω για λίγο καλά αλλά και πάλι σε κατηφορικό σημείο αρχίζει να «χορεύει» , σκέπτομαι να επιταχύνω μήπως φταίει το «κατηφορικό» και πράγματι , σταματάει προσωρινά αλλά όχι για πολύ….

Από τους καθρέφτες βλέπω, στα σημεία που ο δρόμος έχει φώτα, έστω και λίγο, μέρος των τροχών , αλλά δεν αντιλαμβάνομαι τίποτα περίεργο.

Κρατάω την δεξιά λουρίδα και η ταχύτητα περιορίζεται κι άλλο , αλλά το κούνημα ξαναρχίζει σχεδόν αμέσως και γίνετε γρήγορα έντονο, φρενάρω μαλακά αλλά αντί να σταματήσει χειροτερεύει , ο χειρότερό μου εφιάλτης μόλις άρχισε.

Προσπαθώ με το τιμόνι να κοντρολάρω όσο μπορώ το αμάξι που γίνετε σχεδόν ανεξέλεγκτο και ταυτόχρονα φρένα , τίποτα , το κούνημα γίνετε «τρελό» φοβάμαι ότι θα τουμπάρει στην μέση της εθνικής και ίσως να παρασύρει και το αμάξι, φρενάρω περισσότερο , ας σταματήσει ……..

Τότε την είδα να με προσπερνάει !

Μπαγκαζιέρα κατάφορτη μελισσιών , περνάει από δίπλα μου , για δέκατα του δευτερολέπτου νομίζω ότι με προσπέρασε κάποιος άλλος συνάδελφος, αλλά να τις έχει βάψει και αυτός κατάλευκες;

Κάνει μια πλήρη περιστροφή μπροστά μου και σταματάει κάθετα κλείνοντας την δεύτερη λουρίδα κίνησης της εθνική οδού , παγωμάρα!

Σταματώ , ανάβω αμέσως τα «αλαρμ» και κατεβαίνω να δω, αφήνοντας επίτηδες και το αμάξι στην μέση της εθνικής , για να φαίνεται από μακριά ότι υπάρχει πρόβλημα στο σημείο.

Σκέφτομαι πως μάλλον «ξεκούμπωσε» από το κούνημα και έσπασε και την ασφάλεια , μια μικρή αλυσίδα που είναι για τον σκοπό αυτό, άρα να την δέσω πάλι και να την σύρω στη άκρη γρήγορα, θέλω να ελπίζω…...

Δυστυχώς ο εφιάλτης είναι πλήρης, από το τρέιλερ λείπει εντελώς η μια ρόδα από τις δύο , και δεν είναι μόνο αυτό , λείπει και ο κοτσαδόρος από το αμάξι, κοιτάζω καλύτερα και βλέπω να έχει σπάσει αμέσως μετά το «κούμπωμα» και να κρέμεται από την ασφάλεια , που δεν έσπασε, πάνω στην μπαγκαζιέρα .

Για να γίνει η μετακίνηση πρέπει με κάτι να την δέσω , αλλά όλα τα σχοινιά τα έχω χρησιμοποιήσει για να δέσω τις κυψέλες , και θέλει χρόνο για να τα λύσεις , σε αυτό οφείλετε ότι παρά το ατύχημα οι κυψέλες έμειναν σταθερές στην θέση τους, αλλά η άμεση μετακίνηση στην άκρη δεν θα είναι εύκολη υπόθεση.



Στρέφομαι αμέσως προς τον δρόμο και συγκεκριμένα προς τους οδηγούς που έρχονται, ο κίνδυνος ατυχήματος είναι μεγάλος , εκεί «τα είδα όλα» που λένε, τι να κάνεις; Να κοιτάξεις πως θα απελευθερώσεις τον δρόμο γρηγορότερα ή να δεις πως θα κάνεις ασφαλέστερη την διέλευση των επερχόμενων οδηγών, και να αποσοβήσεις τον μεγάλο κίνδυνο;

Σύντομα η απάντηση έρχεται με το στρίγκλισμα των ελαστικών των επερχόμενων αυτοκινήτων που προσπαθούσαν φρενάροντας και στρίβοντας , να αποφύγουν το «εμπόδιο» .

Όλοι γνωρίζουν ότι ακόμη και την νύχτα οι ταχύτητες στην εθνική είναι μεγάλες και πόσο εύκολο, σε αυτές τις συνθήκες, είναι να συμβεί ένα σοβαρό τροχαίο , ειδικά από κουρασμένους και νυσταγμένους οδηγούς…..

Αποφασίζω να ασχοληθώ με τα ερχόμενα αυτοκίνητα , όσο ποιο γρήγορα αντιλαμβάνονται το πρόβλημα τόσο πιο ασφαλή θα είναι , αλλά πως θα το πετύχω;

Βγάζω το αντανακλαστικό Δ που έχουμε όλοι στο αμάξι μας , για τέτοιες περιπτώσεις, αλλά μου φαίνεται σχεδόν αόρατο για τα μεγέθη και τις ταχύτητες της εθνικής ,

Αποφασίζω ότι είναι καλύτερα να πάρω κενά πατώματα και να τα απλώσω κατά μήκος ελπίζοντας, όπως είναι κατάλευκα, να αντανακλούν πιο έντονα το φως και να ειδοποιούν , ενώ στην χειρότερη περίπτωση, καλύτερα να πέσει κάποιος πάνω σε ένα άδειο πάτωμα παρά πάνω σε μια μπαγκαζιέρα γεμάτη με ζωντανά μελίσσια……!!

Ευτυχώς , ξανά! δεν έχει μεγάλη κίνηση.

Τελικά απλώνω 2-3 στα 50- 80 μέτρα ενώ με άλλες δυο στα χέρια μου στέκομαι στη μέση του δρόμου, κουνώντας τες πάνω - κάτω, προσπαθώ να αποτρέψω το μεγάλο κακό.

Ευτυχώς η κακή συνήθεια που έχουμε ως λαός , να οδηγούμε δλδ σχεδόν πάντα στην αριστερή λουρίδα , έσωσε την κατάσταση, οι περισσότεροι δεν χρειάστηκε να αλλάξουν  καν  πορεία.

Ένα αμάξι όμως παραλίγο να μην τα καταφέρει και αυτό με έπεισε να στραφώ πάλι στην άμεση απομάκρυνση…. αλλά πως;

Ελπίζω αύριο η συνέχεια........

7 σχόλια:

thinks είπε...

Θρίλλερ! Στην άκρη του καθίσματός μου! Μέχρι στιγμής αντίδραση μου, η διαπίστωση ότι δεν διάβασα πουθενά να έχει σταματήσει ΕΝΑΣ χριστιανός, μουσουλμάνος κουάκερος, μάρτυρας του γιεχωβά, άθεος, οποιοσδήποτε, να βοηθήσει!!! Σε Εθνική οδό κιόλας, σε άλλα μέρη, σε 8 λεπτά θα είχες 3 εθελοντές και 1-2 περιπολικά.

markos aliprantis είπε...

Πράγματι θρύλερ.Τηλ για βοήθεια από το 100;;;
Η κίνηση στην εθνική με τρέυλερ,τροχόσπιτο κλπ θέλει προσοχή αλλά και άλλο άτομο μαζί για τυχόν βοήθεια.Έχω δεί τέτοι έργο όταν μετέφερα 50 μελίσσια αγορασμένα από την Αράχωβα με τρέυλερ άλλου χωρίς καν ρεζέρβα.Τέλος καλό χωρίς ατύχημα όλα καλά.

Φώτης Λαουτάρης είπε...

Μέχρι εδώ έχω «παγώσει».
Ελπίζω η συνέχεια να είναι καλύτερη.
Σάν μία καλή γνώμη,μή τα ταξειδεύεις
ποτέ μόνος και μάλιστα νύχτα.

Unknown είπε...

Τυχερός μες την ατυχία σου,πάλι καλά να λες που δεν είχες τα χειρότερα.Αυτό το πράγμα με την εθνική να μην έχει επαρκή φωτισμό μόνο εδώ συμβαίνει και πουθενά αλλού.Μετά σου λένε Ελλάδα Ευρωπαϊκή χώρα....

Anestis Ketsetzidis είπε...

glam γράψε και την συνέχεια...
εδώ δεν είναι''η ζωή της άλλης''
την ίδια σκεψη έκανα με τον thinks

glam είπε...

Παιδιά θα προσπαθήσω το απόγευμα να το τελειώσω, μην το κάνουμε "η ζωή της άλλης".......:)


@ thinks : .....και που να το ζήσεις live!
Η φράση " ούτε στον χειρότερό σου εχθρό να μην συμβεί" σε πλήρη εφαρμογή....
Ο χρόνος που έγιναν όλα αυτά , δλδ από την στιγμή που σταμάτησα, είναι εν πολλοίς απροσδιόριστος!
Μπορεί και να ήταν 5 λεπτά, δεν ξέρω ειλικρινά, και να μοιάζουν για αιώνες, τα υπόλοιπα το απόγευμα……….


@ markos aliprantis : Μάρκο, το να τηλ. στο 100, και να περιμένεις να έρθουν για βοήθεια , ήθελε χρόνο, και γω δεν είχα ……….
Πράγματι το ταξίδι με δεύτερο άτομο είναι σαφώς προτιμότερο αλλά συχνά δεν είναι εφικτό……
Ελπίζω η δική σου εμπειρία να μην είναι το ίδιο «τραυματική»……..

@ Φώτης Λαουτάρης : Φώτη: Παγώνω ακόμα και τώρα όταν το σκέφτομαι…
Δυστυχώς, στα μεγάλα ταξίδια δεν μπορείς να αποφύγεις την νύχτα , χωρίς να ταλαιπωρήσεις επιπλέον τα ζωντανά…..

@ Simvlos Simvlos : Τυχερός μέχρι αηδίας ………και βάλε !

@ Ανέστης Θ.Κετσετζίδης : Ανέστη , όπως είπα και παραπάνω, θα προσπαθήσω το απόγευμα….

evangelos naxios είπε...

Καλησπέρα,μ'εχει πιάσει σφ'ιξιμο στο στομάχι,η καρδιά μου....μακάρι να είναι όνειρο και να μην τύχει σε κανέναν.......

...καλά α΄νθρωπος δεν περασε να βοηθείσει.......κανένας πούστης???