Σελίδες

11.7.10

Χαμένη δίκη.....

Παρακολουθώ αποσπασματικά και όσο μπορώ, μέσω των ΜΜΕ, από τότε που άρχισε, την δίκη "Γρηγορόπουλου".

Πλησιάζοντας στο τέλος της, απολογίες κατηγορουμένων, και ακούγοντας τις ερωτήσεις που υποβάλει η πρόεδρος του δικαστηρίου, η πιθανότερη, σχεδόν βέβαιη, απόφαση είναι η καταδικαστική

Η υπόθεση έχει , ουσιαστικά, δύο σκέλη:
Το πρώτο αφορά την ανυπακοή των κατηγορουμένων στη διαταγή των ανωτέρων τους, δλδ να αποχωρίσουν από το σημείο της "εμπλοκής".

Και το δεύτερο, το ίδιο το γεγονός του φόνου.

Ως προς το πρώτο σκέλος , το οποίο θα επηρεάσει σημαντικά και το δεύτερο, η υπόθεση για τους κατηγορούμενους έχει χαθεί και κατά την ταπεινή μου γνώμη από τα ελάχιστα που γνωρίζω, η υπόθεση χάθηκε, (αν μπορούσε να κερδηθεί;) εξ' αιτίας της στάσης της υπεράσπισης.

Όταν ο βασικός κατηγορούμενος στην απολογία του ισχυρίζεται ότι "επέστρεψε στο σημείο που είχαν δεχτεί την επίθεση πιστεύοντας ότι θα τους "υποστηρίξει" ακολουθώντας τους η διμοιρία των ΜΑΤ...." είναι σαν να παραδέχεται ότι έκανε λάθος εκτίμηση, άρα δίκαιη η τιμωρία....

Αντίθετα , ο μόνος ισχυρισμός που θα μπορούσε να τον αθωώσει, όσον αφορά το σκέλος της "ανυπακοής", ήταν να υποστηρίξει ότι η διαταγή (αποχώρησης) ήταν αντίθετη προς το Σύνταγμα και τους νόμους του κράτους, και γι' αυτό αρνήθηκε να την εκτελέσει...

Θεωρώ ότι δεν θα ήταν εύκολο το δικαστήριο να τιμωρήσει κάποιον ο οποίος δεν την "κοπάνησε", όπως όριζε η διαταγή, αλλά επιχείρησε να εφαρμόσει το Σύνταγμα και τους νόμους, άλλωστε η δίωξη των παραβατών δεν είναι η βασική υποχρέωση ενός αστυνομικού;
Άρα το δίλημμα που όφειλε να θέσει ήταν: "Αν έπρεπε να είναι "ο διώκτης ή διωκόμενος"!

Και κανείς δεν αμφιβάλλει ότι τα βράδυ εκείνο υπήρξαν πολλές παραβάσεις, πριν διαπραχθεί ο φόνος.....

Δεν είναι ούτε η πρώτη αλλά ούτε και η τελευταία "χαμένη δίκη".

Δεν υπάρχουν σχόλια: