Σελίδες

23.7.09

...Ο φραπές του Πακιστανού.

Κοντά στο φανάρι, που καθαρίζει τα τζάμια των αυτοκινήτων, ο "Πακιστανός" έχει καθίσει στο γκαζόν και με ιδιαίτερη επιμέλεια χτυπά τον φραπέ του...
Από τις κινήσεις καταλαβαίνεις ότι , σαν γνήσιος Έλληνας, το απολαμβάνει...


Αυτοί οι άνθρωποι μπορεί να προέρχονται από δικτατορικά και θεοκρατικά καθεστώτα, αλλά αφού γευτούν την "γλυκιά αμαρτία" του δυτικού πολιτισμού είναι αδύνατον να μείνουν ανεπηρέαστοι.......

Όσοι ισχυρίζονται ότι κινδυνεύουμε εξ' αυτού του λόγου , μάλλον είναι "νυχτωμένοι" αλλού .......

Κάποιες εξαιρέσεις πάντα θα υπάρχουν......

5 σχόλια:

Exagono είπε...

Καλοι οι μεταναστες,καλη η ανταλαγη κουλτουρων και πολιτισμων καλα τα φθηνα μεροκαματα(αλωστε η Γερμανια φτιαχτηκε απο τα φτηνα εργατικα χερια των μεταναστων)αλλα παν μετρον αριστον.Τοσοι οσους χρειαζομαστε.ελεγχο υγειονομικο και κατοικιας.Αυτα βεβαια προυποθετουν ενα οργανωμενο κρατος που εμεις δεν το εχουμε.

glam είπε...

fori: Η φράση "Τόσοι όσους χρειαζόμαστε" κατά την γνώμη μου είναι αδύνατον να απαντηθεί!
Και ο λόγος είναι απλός: Οι ανάγκες μιας χώρας δεν είναι ποτέ σταθερές , πόσο μάλλον οι δυνατότητες της......
(ποιος θα έλεγε πριν 30 χρόνια ότι η Ελλάδα μπορεί να “χρειάζεται” 1.000.000 μετανάστες , και δεν θα τον έλεγαν τρελό, ή φαντάσου να όριζε η τότε κυβέρνηση ότι “αντέχουμε” 100.000 .........)

Αν ζούσαμε σε κλειστές κοινωνίες, ίσως, όπου πχ η παραγωγή σιτηρών ενός κράτους, μπορεί να καλύψει ανάγκες συγκεκριμένου αριθμού ατόμων, τότε έχει νόημα να θέσεις τέτοιο όριο...
Σε μια παγκοσμιοποιημένη κοινωνία όμως, μόνο η “αγορά” μπορεί να ορίσει πόσους και πότε τους χρειάζεται....

Θα επανέλθω σύντομα.....

glam είπε...

Επανέρχομαι!
Θα συμφωνήσω ως προς την ανάγκη "ελέγχου" με την έννοια της "επιβολής της νομιμότητας".
Είναι δικαίωμα κάθε ομάδας (κράτος) να ορίζει με κανόνες (νόμους) τον τρόπο ζωής της, άρα και υποχρέωση κάθε ενός που θέλει να ενταχθεί σε αυτό, να σέβεται αυτούς τους κανόνες.

Φυσικά ισχυρότερος όλων των νόμων είναι "το ένστικτο επιβίωσης"....

chaniabee είπε...

ετσι μαθαμε και εμεις τα χαμπουρκερ απο την Αμερικη και τα μεταφεραμε με καμαρι στον τοπο μας!!

glam είπε...

chaniabee: Το πρόχειρο φαγητό το ξέραμε και πριν, "προσφάι" το λέγαμε στο χωρίο μου, και ήταν συνήθως ψωμί με κρεμμύδια και σκόρδα....
Σαφώς καλύτερο το χάμπουργκερ για την πόλη, άντε να φας κρεμμύδι στο γραφείο....