Σελίδες

29.7.09

Αυτό είναι το ρεπορτάζ της Ελευθεροτυπίας
Η πραγματικότητα , όπως την έζησα εγώ, ήταν ότι 100 άτομα,ίσως και λιγότερα οργανωμένοι μάλλον από το ΚΚΕ, "γάμησαν" επί 2,5 ώρες περισσότερους από 100.000 χιλ. ντόπιους και τουρίστες που ήθελαν να περάσουν από Σύνταγμα και γύρω δρόμους......
Η "καλή" εφημερίδα "είδε" τον πόνο των 200, (που ήταν 100) αλλά όχι το βάσανο των 100 χιλ. , ούτε φυσικά και το Ασθενοφόρο που προσπαθούσε να κατέβει, ουρλιάζοντας τις σειρήνες, την Πανεπιστημίου στις 12,05 μμ, μάλλον δεν μετέφερε ασθενή που κυνδύνευε η ζωή του , βόλτα θα έκανε....
Και ο Κος Εισαγγελέας , άξιος ο μισθός που του δίνουμε, να διαπραγματεύεται το πότε θα ανοίξει ο δρόμος, παραβιάζονται Σύνταγμα και νόμοι από μια ελάχιστη μειοψηφία , και ο εκπρόσωπος μας διαπραγματεύεται ........

Και αυτοί οι "μπάτσοι" να μην αφήσουν να στήσουν αντίσκηνα στη μέση του δρόμου, απαράδεκτοι...

3 σχόλια:

glam είπε...

Σε γνωστό μου , δημόσιο υπάλληλο, (έχει σημασία..) που εξέθεσα τις παραπάνω απόψεις, το θεώρησε λογικό να γίνετε κάτι τέτοιο "...και πως αλλιώς θα ακουστούν τα αιτήματα των μικρών μειοψηφειών...."

doctor είπε...

Ανοίγει ένας ιδιώτης μια επιχείρηση, εργοστάσιο εν προκειμένω.
Προσλαμβάνει κόσμο.
Οι δουλειές πάνε σκατά.
Πρέπει να το κλείσει το ρημάδι και όπως το άνοιξε έτσι έχει δικαίωμα να το κλείσει.
Αυτά λέει η κοινή λογική.
Σε αυτή τη χώρα όμως τι λέει η "λογική" κάποιων;
Είμαι εργαζόμενος σε μια ιδιωτική εταιρεία που πάει κατά διαόλου.
Απαιτώ λοιπόν από το κράτος να δώσει χρήματα στο αφεντικό μου για να μην κλείσει η εταιρεία, ώστε να έχω εγώ μια δουλειά!!!
Κρατάνε εν ζωή λοιπόν εργοστάσια κλωστοϋφαντουργίας τα οποία είναι ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΑ λόγω της αθρόας εισαγωγής πάμφθηνων κινέζικων προϊόντων τα οποία είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να ανταγωνιστούν τα δικά μας εργοστάσια.

Οι απεργοί και τα κόμματα της Αριστεράς κάνουν λοιπόν έφοδο στην πραγματικότητα και γίνονται συνειδητά δραπέτες της κοινής Λογικής.

Με αυτή τη Λογική θα έπρεπε να είχαμε ακόμη τηλεγραφητές, οδηγούς ιππήλατων τροχοφόρων μεταφορικών μέσων, εργαζόμενους στο άναμα των φανών των δρόμων της πρωτεύουσας(πριν την είσοδο των ηλεκτρικών λαμπών), νερουλάδες, πωλητές πάγου, μπακαλόγατους-Ζήκους, ακόμη και κωπηλάτες σε τριήρεις, πανδοχείς σε καραβάνσεράγια, πεταλωτές και επιδιορθωτές μυλοπετρών...

Πάει η κλωστοϋφαντουργία μάγκες, όπως πήγε και η Κορινθιακή σταφίδα πριν πολλά χρόνια.
Εγώ ως φορολογούμενος πολίτης αρνούμαι να τσοντάρω έναν καταδικασμένο επιχειρηματία μόνο και μόνο για να έχουν δουλειά κάποιοι.
Δεν γνώριζαν ότι στον ιδιωτικό τομέα υπάρχει το ενδεχόμενο να φαλιρίσει το αφεντικό;
Κι εγώ σε ιδιωτική εταιρεία εργάζομαι και αυτό το ενδεχόμενο το έχω στην άκρη του μυαλού μου (προς το παρόν το αφεντικό έχει χεστεί στο τάληρο...).

Αυτάά...

glam είπε...

doc: Τα είπες όλα!!!!!