Επειδή πολλές φωτιές, και μάλιστα μεγάλες, τελευταία, αποδίδονται σε μελισσοκόμους, καλό θα είναι να είμαστε όλοι ιδιαίτερα προσεκτικοί!
Δεν αδειάζουμε ΠΟΤΈ το καπνιστήρι μετά την δουλειά!
Απλά κλείνουμε τις δυο τρύπες του (αυτή που βγαίνει ο καπνός και αυτή που μπαίνει ο αέρας) σφιχτά με χαρτί, ναύλον, ύφασμα ότι είναι διαθέσιμο τέλος πάντων, και σε 5 λεπτά έχει σβήσει και είναι έτοιμο για αποθήκευση.
Αν θέλουμε να το αδειάσουμε, το κάνουμε την επόμενη φορά που θα πάμε στα μελίσσια μας, πριν το ξανά ανάψουμε.
Τα πλεονεκτήματα είναι πολλά: Ελαχιστοποιείται η πιθανότητα πυρκαγιάς, δεν μυρίζει και δεν λερώνει.....
(Θεωρώ ότι, λογικά, οι περισσότερες φωτιές από μελισσοκόμους πρέπει να "μπαίνουν" την στιγμή που τελειώνουν τις εργασίες στο μελισσοκομείο και αδειάζουν το καπνιστήρι να φύγουν....)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Αγρότες που ραντίζουν χωρίς να φοράνε μάσκα, εργάτες με παντόφλα και φανελάκι, χωρίς ειδικά ακουστικά να βαράνε κομπρεσέρ, μελισσοκόμοι με τα καπνιστήρια πάνω από ξερόχορτα, υπάλληλοι βενζινάδικων με κινητό στο αυτί και τσιγάρο στο στόμα, ηλίθιοι μηχανόβιοι εν κινήσει με το κράτος περασμενο στο χέρι, μητέρες να καπνίζουν σε κλειστό χώρο δίπλα στα παιδιά τους (ακόμη και σε παιδότοπους) και πλήθος άλλων τέτοιων εικόνων που συνθέτουν την εικόνα του ΞΕΡΟΛΑ ελληναρά. Του ηλιθίου μέσου Έλληνα που είναι ένας μαλάκας και μισός.
Με αυτόν δεν έχω κανένα κοινό, δεν θεωρώ ότι ανήκω μαζί με αυτόν κάπου...
Εκρηκτικέ Δημήτριε, καλό Φθινόπωρο....
Μια λέξη που έγραψα για πρώτη φορά σήμερα, ίσως........
Δημοσίευση σχολίου